Οριογραμμή και Τοπίο

“…
Αιώνια και στιγμιαία,

ένδοξα και καθημερινά,

με μια εσωτερική ηχώ

κυματίζουν τα τοπία,

άλλοτε ανοιχτά στο πέλαγος της ύπαρξης

στης ασάλευτης αρμονίας τις ανταύγειες,

πειστικά για την Πανταχού Παρουσία

κι άλλοτε σαν με αχό μεταβολής

ως να μην ξέρεις πού να βρεις αναπαμό,

στης άφοβης αστροφεγγιάς την όψη

ή στην αχλύ της γειτονιάς.

Τι είναι ο τόπος μπροστά στην ψυχή; …”

Απόσπασμα από το ποίημα “Οριογραμμή και Τοπίο”, του Γιάννη Ζήση

Β’ Κύκλος: Οι τόνοι της Ομοιότητας

Αν σας ενδιαφέρει να διαβάσετε όλο το ποίημα, μπορείτε να αγοράσετε την ποιητική συλλογή “Ψυχές της Φύσης”.
Πατήστε εδώ για να μεταφερθείτε στη σελίδα με τη διαθεσιμότητα του βιβλίου.

(φωτογραφία: Γιάννης Ζήσης)