Απομεινάρια της αρχέγονης ζωής, κόσμοι χωρίς πολυμήχανους ανθρώπους, νησιά μοναχικά, ακατοίκητα απ’ των ανθρώπων τις προκαταλήψεις. ******* Κει φύτρωσε το Δέντρο των Μορφών, γνώση για μας ο καρπός των ταξιδιών στην άγνωστη Εδέμ. ******* Ήταν ανάμεσά μας ο πιο αρχαίος δεσμός αίματος, με των ζώων τη χάρη. ******* Οι μορφές πλάθονταν μ’ ενιαυτούς αιωνιότητας ανάμεσα σ’ εμάς και σ’ εκείνα, ιθαγενής ομορφιά. ******* Ήταν στα Γκαλαπάγκος και στ’ άλλα πέρατα τ’ ανθρώπου τα ίχνη της ζωής, με του χρόνου τα πλάσματα κι οι ομοιότητες ανάμεσα σ’ εμάς κι εκείνα. ******* Κοιτούσαμε τους χαρακτήρες, έμοιαζαν, μόνο που εκείνα στέκανε πιο άδολα χωρίς το βάθος της τέχνης του θεάτρου κι ήταν φανερό πως κάποια απ’ αυτά μοιάζανε μ’ εμάς στην όψη. ******* Έτσι ένα ταξίδι έφερε κι άλλην αδελφοσύνη. Εγώ την αποδέχομαι, αν κι ο Δαρβίνος κι άλλα ταξίδια ετοίμαζε με μια χροιά πνεύματος ανθρώπινου ανάμεσα στα θέατρα και τα λιβάδια. |